dünyadaki bütün kötülüklerin dayısı feridun düzağaç'tır

evet böyle bir kuram tartışılıyor son zamanlarda felsefe çevrelerinde.. genelde ben tartışmaya açıyorum, tartışma da benim güvenlik görevlileri ve/veya mahkeme celpleri eşliğinde ortamdan uzaklaştırılmamla son buluyor.. ama zaten herkes filozofların yeni düşünce akımlarından ne kadar korktuklarını bilir.. yani bu durum kuramımın (adını osman koymaya karar verdim bu kuramın, ölmeyen dedemin ismi.. bi yakınımız ölmedi ki göğsümüzü gere gere ismini yaşatalım.. ilk başta ölen kedimin ardından pıtırcık kuramı koymaya karar vermiştim ama sonra bilim ve felsefe dünyasında taşağa bağlarlar diye vazgeçtim..) doğruluğunu kanıtlar nitelikte..

kimine göre dünyadaki total hüzün ve saf kötülüğün nedeni insan doğasıdır.. bazı düşünürler ruhunun özütünün, bazı düşünürler ilahi bir anti-tanrı'nın, bazı düşünürler evrenin doğal dengesinin, bazı düşünemezler ise biranın kötülüklerin anası olduğunu söylerler.. bence feridun düzağaç kötülüklerin anası..

bu kuramıma basit testler sonucunda gün ışığına çıkaracak kadar güvendim.. insanlığı 5 ana çeşide ayırırsak (mutlu erkek, mutsuz erkek, mutlu kız, mutsuz kız, rafet el roman) ve bu çeşitlerin her birinin feridun düzağaç'a verdiği tepkileri ölçersek, şu bulgulara rastlıyoruz:

mutlu erkek feridün düzağaç'a 15 dakika maruz kalınca allahını şaşırıyor.. neden mutlu olduğunu unutuyor.. kendini önce asmak, sonra vurmak, cesedini ise köpeklere yedirmek, sonra da o köpekleri asmak ve vurmak niyetine giriyor, dünyanın iyi tarafıyla bütün bağı kopuyor..
mutsuz ve asabi bir birey oluyor, hayatı sikiliyor..

mutsuz erkek feridun düzazağaç'a 12 dakika maruz kalınca ''lan bu dallama bile bi şekil ünlü oldu melankoliyle felan, bi ben bi skime derman olamadım.. hayatın sillesinin kralını ben yedim, bu herif parsayı götürüyor.. hak reva mı ulan bu?'' diyor, kıskançlık krizine giriyor..
mutsuz ve asabi bir birey oluyor, hayatı jenna jameson'a dönüyor..

mutlu kız feridun düzağaç'a 16 dakika maruz kalınca aklına eski sevgilileri düşüyor, onların halinin de böyle hırpani olduğunu düşünüyor.. onlara geri dönme isteği beliriyor içinde, anaç duyguları ortaya çıkıyor.. iyi giden ilişisini baltalıyor, gözüne daha sempatik gelmeye başlayan eski sevgilisine dönüyor.. evleniyor onla.. sabah seda sayan izliyor..
mutsuz ve asabi bir birey oluyor.. ayrıca ismini vermek de istemiyor programa telefonla katılırken..

mutsuz kız feridun düzağaç'a 9 dakika maruz kalınca kendini camdan atıyor, eğer ki evi 1. veya 2. katta değilse muhtemelen ölüyor.. he tabi birinci katta ama uçurum kenarındaysa bilemem tabi..
ya mutsuz ve asabi bir birey oluyor ya da mutsuz ve asabi bir hortlak oluyor.. her türlü bize yararı yok..

rafet el roman ise feridun düzağaç'a maruz kalamaz o panzehirli.. ama zaten kendisi bir kötülük..

sonuçta ne oluyor efendiler? dünyanın sayılı nüfuslarının birinin her daim yaşamak zorunda oldukları bir tecrübe, her türlü bu nüfusun hayatını karartıyor.. feridun düzağaç'tan kaçan ülke sakinleri, başka coğrafyalarda da bu mutsuzluklarını yansıtıyorlar, zincirleme bir etki-tepki reaksiyonu oluyor..
herkes mutsuz oluyor.. herkes feridun düzağaç'a benziyor sonunda..
mutsuz bir komünden ise hayat ve etik namına pozitif hareketler beklemek saçmadır.. beklentileri olmadığı için, kendi çıkarlarını düşünerek bencil birer böcek haline geliyor insanoğlu.. feridun düzağaç bunu yaratan..
bak yazıyorum buraya.. kapatın bu adamı 2 yıl bir yere (mümkünse rafet el roman'la bir yere) dünyada ne savaş kalır ne açlık ne sabah sabah seda sayan.. düzlüğe çıkarız.. bütün kötülüklerin anası feridun düzağaç çünkü..
anne olmak ters geliyorsa hadi babası olsun onu mu kıracağız.. veya dayıda anlaşalım..

feridun düzağaç bütün kötülüklerin dayısıdır..