12 Şubat 2009 Perşembe

Çelişkiler yumağı.

Annemin Galatasaray şampiyon olunca duygulanıp ağlaması fakat herhangi bir maç sırasında yanıma gelip "Hankısı bizimkiler?" diye sorması.

Ya da üst katta oturan elemana yaz günü boynunda Galatasaray kaşkolü ile geziyor diye "Yavrum sen insanlıktan çıkmışsın" demesi fakat daha yeni konuşmaya başlayan torununa "Oğlum cimbom de bakayım" şeklinde kelime öğretmeye çalışması.

Aynı elemanı, gece gündüz Galatasaray tezahüratları dinliyor diye merdivende kıstırması, "Ha babam gömbürtü dinliyorsun, dinleme" demesi ama hangi takımı tuttuğunu soranlara yumruğunu kaldırıp "Cim bom bom" demesi.

Hiç bişi anlamadım ben bu işten.

Hiç yorum yok: