.
aslında başlık "karaman camii arkası lokmacıları" da olabilirdi. hatta "bali döviz a.ş çaprazı lokmacıları" olarak bile açardım başlığı, kimse de karışamazdı. buraların ağası benim çünki.
hava atmak bir yana, yani yönetici olmamdan ziyade şu sebepten bu şekilde betimledim lokmacılarımızı:
birisi elinde yağlanmış kese kağıdı ile gelip, "bedava lokma dağıtıyorlar" dediğinde "nerede ulan?" demez miyiz? pekala deriz. "ben hiç bedava şeyleri öyle kapışmam" diyen varsa derhal sayfamızı terketsin. lütfen. yönetici olarak emrediyorum.
işte o "nerede ulan?" sorusuna "ziraatin orda" yanıtını aldık biz yıllarca. "turşucunun orda" da denilebilirdi aslında. turşucu benim için daha manidardı, ziraatle üniversiteye kadar işim olmadı çünki. gerçi lokmacı makinaları da o dönemde peydah oldu, öncesinde herkes kendi apartmanında yapıyordu hayrını. elinde siniyle gelen teyzeleri hiç unutamam.
annem hep "hayırsa alacaksın, çok sevap" derdi. yoksa bedava şeyi kapışmaktan hiç haz etmem. sonuçta yöneticiyim, belli bir noktadayım. benim de bir ağırlığım var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder