yurtbay seramik reklamıyla geçen koca bir ömür

benim ömrüm, evet. baştan söyleyeyim de sonra genele yaymaya çalışıp yazıyı yokuşa sürmeyeyim. sürmeyesin sürmeye.

doğadan sanata, yurtbay seramik.

benim ömrüm bu reklamın olayını (nedir lan senin olayın?) anlamaya çalışmakla geçti/geçiyor. türlü çeşitli manalar yüklüyorum cümleye.

kafamda bikaç senaryo var reklamın yapım süreciyle ilgili:

1: ııı, murat bey şimdi bizim bütçe çok kısıtlı. yani bütce demeye bin şahit gerek buna. ve bu parayla 10 yıl idare etmeyi düşünüyoruz. var mı bi fikriniz?
2: bebeğim, prodüksüyona filan dünyanın parasını vereceğimize 5 saniyelik bi reklam yapıp yıllarca yayınlatalım.
3: şiş lan stajyer, yurtbay seramik için bi slogan salla bakam. ne? doğadan sanata yurtbay seramik mi? oldu bence. bide kiğılı için söyle o zaman...

reklam artık aileden biri gibi oldu. akşam eve gidince ntv'yi açarım. ilk reklam kuşağında görünmezse merak ederim; başına bi iş mi geldi acaba diye.

ben bu yurtbay seramik sayesinde sevdiğim kızdan karşılık buldum yavrum. boru değil. hayat şiarı edinmişim kendime. nasıl? düşük bütçeli olabilirsin (cepte para olmayabilir), prodüksiyon kaliten kötü olabilir (surat bi boka benzemeyebilir), tek atımlık barutun; söyleyecek tek sözün olabilir (seni seviyorum) ama ısrarcı olursan er geç zihnine yer edersin. evet, bıkmadan usanmadan söyledim iki kelimeyi. noldu? çok şükür.kiğılı reklamı da var. dırıddıdı dırııııd diye iğrenç ötesi bi müzik ve halit kıvanç seslendirmesi. ama yurtbay seramik'in yerini tutmaz benim için.

- kızım, şu ntv yönetimine kesin bir dille söyler misin lütfen, biz batalı bir buçuk yıl oldu. topu attık bebeğim. yeter, yayınlamasınlar reklamımızı!
+ fakat beyefendi, adamlar içselleştirmiş olayı. para istemiyoruz yeter ki yayınlayalım diyorlar. ntv için banu güven neyse bu da o diyorlar.
- o derece?
+ celal pir'i gözden çıkarabiliriz ama sizi asla diyolar.

belki de işin sırrı (işin sırrı olin'de, iki kere rafine) müşfik kenter'dedir. şiir okuyormuş gibi geliyor kulağa. geçen gün sevgilime geyik olsun diye 'doğadan sanata, yurtbay seramik' dedim, ay çok romantiksiiiin deyip boynuma sarıldı kız. ümit yaşar'ın bi şiiri sanıyomuş solaganı. saf kız. ümit yaşar'ın değil ki. attila ilhan'ın şiiri bu.