15 Haziran 2009 Pazartesi

Bazı unvanlardaki doğal samimiyet

Bir takım kelimeler kendiliğinden samimidir. Ne yapsan samimiyetini yok edemezsin. "kayınço" sözcüğü misal. Atsan atılmaz satsan satılmaz. Kardeşim, arkadaşım diyeceğine kayınço de, bacanak de. Daha candır, daha canayakındır. Bu konuda objektif olduğuma inanıyorum. Çünkü bacanağım yok, asla olmayacak da. Erkek olsam hep sevdiğim arkadaşlarıma bacanak derdim. Emin olun kavgaları önleyen, küsleri barıştıran, dostlukları pekiştiren şeyler sadece bir dini bayram veya bir dal sigara değildir. Güzel sözlerdir bunlar.
Neyden bahsettiğimi anlamayanlar için biraz bilgi vereyim. Bir adamı görüp "Bu adamda çok fena Kenanlık var, belki de biraz Mustafalık" dediğiniz olmuştur. Misal Deniz Çoban diye bir hakem var, Deniz ismi ile alakası yok. Muammer'e daha uygun siması. Anlattığım da ona benzer bir şey. Anlamı bambaşka olsa da bazı sözcükler çok sıcak ve samimi, komiğe yakın.
Bak elti ve görümcede bu sıcaklığı yakalayazsın. Baldız nispeten daha yakındır ama onun da atasözü var. Herkese balsız diyemezsin, yanlış anlaşılmaya müsait bir takım cinsel çağrışımları var. Gene en iyisi kayınço ve bacanak. Belki biraz da dünür.

1 yorum:

Habp dedi ki...

Teşekkür ederim. ne içün? kayınço olduğum için. Ayrıca Tipten isim tahminini sadece erdem-benjcev ben yapmadığımızı kanıtladığın için. Valla muazzam.